Η πνευμονική υπέρταση είναι ένα σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από προοδευτική αύξηση της αρτηριακής πίεσης στις αρτηρίες που μεταφέρουν το αίμα από την καρδιά στους πνεύμονες. Είναι μια σοβαρή και σπάνια ασθένεια που προσβάλλει κυρίως άτομα ηλικίας 30 έως 45 ετών και περισσότερες γυναίκες παρά άνδρες. Στη Ελλάδα, η επίπτωση της πνευμονικής αρτηριακής υπέρτασης συνίσταται σε περίπου 20 mmhg περιπτώσεων ιατρικών ασθενών ανά ένα εκατομμύριο κατοίκους.
Σε μια μορφή πνευμονικής υπέρτασης, που ονομάζεται πνευμονική αρτηριακή υπέρταση, τα αιμοφόρα αγγεία στους πνεύμονες στενεύουν, αποφράσσονται ή καταστρέφονται από τους πνεύμονες του γιατρού. Η βλάβη μειώνει τη ροή του αίματος μέσω του πνευμονικού συστήματος και η πίεση στις πνευμονικές αρτηρίες αυξάνεται. Η καρδιά χρειάζεται να εργαστεί σκληρότερα για να αντλήσει αίμα μέσω των πνευμόνων. Η επιπλέον προσπάθεια μπορεί να οδηγήσει σε αποδυνάμωση και αποτυχία του καρδιακού μυός.
Πώς εμφανίζεται η πνευμονική υπέρταση;
Η διαδικασία της πνευμονικής υπέρτασης μπορεί να εξηγηθεί ως εξής:
- Η πνευμονική αρτηρία είναι το αιμοφόρο αγγείο που είναι υπεύθυνο για τη μεταφορά αίματος από την καρδιά στους πνεύμονες για οξυγόνωση. Κατά μήκος της τροχιάς της, αυτή η αρτηρία χωρίζεται σε όλο και μικρότερα αγγεία που ονομάζονται αρτηρίδια htap και τριχοειδή, ανάλογα με τη διάμετρό τους.
- Λόγω αλλαγής στα ενδοθηλιακά κύτταρα που σχηματίζουν τα τοιχώματα των πνευμονικών αρτηριολίων, παρατηρείται πάχυνσή τους και, επομένως, στένωση της ροής του αυλού τους. Αυτή η στένωση καθιστά πιο δύσκολο για το αίμα να φτάσει στα πνευμονικά τριχοειδή αγγεία για την ανταλλαγή αερίου htap. Το αίμα δεν θα είναι επαρκώς οξυγονωμένο και δύο, επομένως, η ποσότητα οξυγόνου που διανέμεται από το σώμα θα είναι ελλιπής στην ανάπτυξη του επιτεύγματος, προκαλώντας, μεταξύ άλλων, δύσπνοια (ασφυξία) με καταπόνηση.
- Αυτή η αύξηση της πίεσης μέσα στην πνευμονική αρτηρία θα έχει επίσης επίδραση στο επίπεδο της καρδιάς – η δεξιά κοιλία, για να προσπαθήσει να προσαρμοστεί στην αυξημένη πίεση της πνευμονικής αρτηρίας, θα πυκνώσει τα τοιχώματά της και θα διασταλεί προοδευτικά.
- Η καρδιά έχει τέσσερις θαλάμους: τους δύο άνω καρδιακούς, που ονομάζονται κόλποι, και τους δύο κάτω, τις κοιλίες. Όταν το αίμα διέρχεται από την καρδιά, η δεξιά κοιλία αντλεί αίμα στους πνεύμονες μέσω της πνευμονικής αρτηρίας.
- Στους πνεύμονες, το αίμα απομακρύνει το διοξείδιο του άνθρακα και το οξυγόνο παραμένει υπό πίεση, περνώντας αυτό το οξυγονωμένο αίμα μέσω των αιμοφόρων αγγείων από τους πνεύμονες στην καρδιά.
- Σε περιπτώσεις πνευμονικής υπέρτασης, παρατηρούνται αλλαγές στην προσπάθεια στα κύτταρα που καλύπτουν τις πνευμονικές αρτηρίες, ενισχύοντας τα τοιχώματα ή σχηματίζοντας επιπλέον ιστούς που μπορούν να εμποδίσουν την έγχυσή τους. Αυτές οι αλλαγές μπορούν να εμποδίσουν ή να μειώσουν την εξειδικευμένη ροή αίματος, αυξάνοντας την αρτηριακή πίεση στις πνευμονικές αρτηρίες.
Αιτίες πνευμονικής υπέρτασης
Η πνευμονική υπέρταση ταξινομείται σε πέντε ομάδες, ανάλογα με την αιτία:
Ομάδα 1: Πνευμονική υπέρταση (ΠΑΥ)
- Άγνωστη αιτία, γνωστή ως ιδεοπαθητική αρτηρία
- Ειδική γονιδιακή μετάλλαξη, κληρονομική ανάλυση πνευμονικής αρτηρίας
- Ναρκωτικά όπως η μεθαμφεταμίνη
- Συγγενής καρδιοπάθεια
- Διαταραχές του συνδετικού ιστού, HIV λοίμωξη και χρόνια ηπατική νόσος, κίρρωση.
Ομάδα 2: Πνευμονική υπέρταση που προκαλείται από καρδιακή νόσο στην αριστερή πλευρά
- Καρδιοπάθεια αριστερής βαλβίδας; μιτροειδής ή αορτική βαλβίδα
- Ανεπαρκής κάτω αριστερός καρδιακός θάλαμος
Ομάδα 3: Υψηλή αρτηριακή πίεση που προκαλείται από πνευμονική νόσο
- Χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, εμφύσημα
- Πνευμονοπάθεια, πνευμονική ίνωση
- Απνοια ύπνου
Ομάδα 4: Πνευμονική υπέρταση που προκαλείται από χρόνιους θρόμβους αίματος
- Εμβολισμός
Ομάδα 5: Υψηλή αρτηριακή πίεση που σχετίζεται με άλλες αιματολογικές διαταραχές
- Σαρκοείδωση
- Μεταβολικές διαταραχές
Όγκοι που πιέζουν τις πνευμονικές αρτηρίες
Συμπτώματα πνευμονικής υπέρτασης
Σε πολλές περιπτώσεις, συμπτώματα πνευμονικής υπέρτασης εμφανίζονται όταν υπάρχουν προχωρημένες βλάβες και τα σημάδια της νόσου μπορεί να μην είναι ορατά για μήνες ή χρόνια, επομένως ο ρόλος της πρωτοβάθμιας φροντίδας είναι απαραίτητος για την έγκαιρη διάγνωση της νόσου.
Καθώς η νόσος εξελίσσεται, τα συμπτώματα επιδεινώνονται στην καρδιολογία, με τα κύρια συμπτώματα της πνευμονικής υπέρτασης να είναι τα ακόλουθα:
- Δύσπνοια (δύσπνοια) – δυσκολία στην αναπνοή κατά την άσκηση και την ανάπαυση
- Κούραση
- Πίεση στο στήθος
- Πόνος στο στήθος
- Ζάλη ή λιποθυμία (συγκοπή)
- Πρήξιμο στους αστραγάλους και τα πόδια και πιθανώς στην κοιλιά
- Μπλε χρώμα σε χείλη και δέρμα (κυάνωση)
- Γρήγορες ταχυπαλμίες του παλμού ή της καρδιάς
- Ελλειψη ορεξης
Σε μερικούς ανθρώπους, η πνευμονική υπέρταση επιδεινώνεται αργά κεντρικά και μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή. Αν και δεν υπάρχει θεραπεία για ορισμένους τύπους πνευμονικής υπέρτασης, η θεραπεία μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των συμπτωμάτων και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής.
Πνευμονική υπέρταση – διάγνωση και θεραπεία
Η πνευμονική υπέρταση είναι δύσκολο να διαγνωστεί για πολλά χρόνια, καθώς συνήθως δεν μπορεί να ανιχνευθεί σε εξετάσεις ρουτίνας και τα συμπτώματά της μπορεί να συμπίπτουν με τη διάγνωση πνευμονικών και καρδιακών παθολογιών.
Υπάρχουν, ωστόσο, διάφορες εξετάσεις που χρησιμοποιούνται για τη διάγνωση των πνευμονικών αρτηριών:
- Παλμική οξυμετρία: Τοποθετώντας μια μικρή συσκευή στο δάχτυλο της θήκης, υποδεικνύει το ποσοστό του οξυγονωμένου αίματος.
- Ακτινογραφία θώρακος: δείχνει, εάν είναι απαραίτητο, διεύρυνση της κοιλίας ως θεραπεία της καρδιάς ή των πνευμονικών αρτηριών, πιθανά σημεία πνευμονικής.
- Ηλεκτροκαρδιογράφημα: Ανιχνεύει μη φυσιολογική μέτρηση καρδιακών ρυθμών και μεγέθυνση της δεξιάς κοιλίας.
- Ηχοκαρδιογράφημα: δείχνει τη λειτουργία της καρδιάς και έναν κατά προσέγγιση καρδιακό ρυθμό της πίεσης της πνευμονικής αρτηρίας.
- Σπιρομέτρηση: υποδεικνύει τον όγκο του αέρα που αποβάλλεται και τον ρυθμό κλινικής εκπνοής. Συνίσταται στο γέμισμα του θώρακα με αέρα στο μέγιστο βαθμό και στην γρήγορη αποβολή του μέσω ενός ευθύγραμμου σωλήνα μέχρι να αδειάσει ο πνεύμονας όσο το δυνατόν περισσότερο.
- Τεστ βάδισης 6 λεπτών: μετρά την ανοχή στην άσκηση. Η αρτηριακή πίεση και ο κορεσμός νιτρικού άλατος μετρώνται πριν και μετά τη χρήση της άσκησης.
- Φλεβικό αρτηριακό Doppler ή Triplex: υπερηχογραφική εξέταση αγγείων ασβεστίου.
- Εξέταση αίματος: επιτρέπει την ανίχνευση της παρουσίας ορισμένων ανώτερων ουσιών που θα μπορούσαν να προκαλέσουν πνεύμονα.
Αν και δεν υπάρχει γνωστή θεραπεία για την πνευμονική νόσο, υπάρχουν διάφορες θεραπευτικές επιλογές που βοηθούν στον έλεγχο της νόσου. Έτσι, οι στόχοι της θεραπείας στο HATP Ελλάδας μπορεί να είναι η θεραπεία της αιτίας (εάν είναι γνωστή), η μείωση των αριστερών συμπτωμάτων και η βελτίωση της ποιότητας ζωής της έγχυσης, η μείωση της ανάπτυξης θρόμβων αίματος και η μείωση της ειδικής στεφανιαίας δραστηριότητας αυξάνοντας την παροχή αίματος και οξυγόνο στην καρδιά.
Deja una respuesta